دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 12376
تعداد نوشته ها : 4
تعداد نظرات : 0
Rss
طراح قالب
GraphistThem261

طبق تحقيقات انجام شده دوره ي پيش دبستاني تاثيرات مثبتي بر رشد وسازگاري كودك دارد ميان يادگيري نوآموزاني كه دوره پيش دبستاني را سپري كرده اند وآنهايي كه اين دوره را نگذرانده اند چهار نمره اختلاف وجود دارد چرا كه اين دوره سبب آمادگي بيشتر براي حضور در مدرسه مي باشد اين نوآموزان از توانايي هاي بهتري نسب به سايرين در خواندن برخوردارند مهمترين عامل پيشرفت دانش آموزان در مدرسه بخصوص در پايه اول است يادگيري مهارتهايي چون سازگاري با محيط - دقت وتمركز حواس نظم پذيري ذهن هماهنگي ديداري حركتي ويادگيري جهت ها مفاهيمي است كه در دوره پيش دبستاني به خوبي آموزش داده مي شود در خصوص رشد هوش وتجارب كودكان نشان دهنده آن است كه 70%رشد ذهني كودكان در سنين 5 تا 8 سال صورت مي پذيرد بنابراين دوره هاي پيش دبستاني مي توانند تاثير به سزايي بر رشد همه جانبه كودك داشته باشند مشروط برآن كه مربيان مراكز با روان شناسي كودك و ويژگي هاي رشد وي در اين سنين آشنايي كامل داشته وامكانات ومحيط برگزاري چنين دوره هايي نيز مناسب رشد ذهني شناختي عاطفي واجتماعي كودكان باشد.
رشد شناختي :
ويژگي كودكان از نظر رشد شناختي خودمداري او مي باششد كه به علت خودمداري كودك قادر به درك ديدگاه ديگران نيست همين عدم درك ديدگاه ديگران توسط كودك باعث لجبازي هاي كودكان در اين سنين است ضمن اينكه كودكان را به شنيدن قصه ها تشويق كرد بايد اوقاتي در نظر گرفت كه كودك به بيان دقيق وعيني آن چيزي بپردازد كه اتفاق افتاده است كنجكاوي طبيعي كودك وعلاقه زياد او به فهميدن منجر به سوالات وپرسش هاي زنجيره اي مي شود كه بايد به اين نياز طبيعي او به طور مناسب پاسخ داد.
رشد اجتماعي
كودك بيشتر دوست دارد كه با ديگران ارتباط برقرار كند وميل زيادي به همكاري دارد گروه همسالان نقش تعيين كننده اي در شكل گيري شخصيت كودك دارد.
كودكي كه از آزادي عمل لازم جهت آزمايش نقش هاي مختلف محيطي برخوردا باشد ابتكار وبرنامه ريزي در او تقويت مي شود .
كودك احساس امنيت عاطفي مي نمايد وكودك مي آموزد كه با ديگران بسازد وبا آزادي عضو گروه شود وحقوق ديگران را رعايت نمايد و روش هاي جديدي براي ابزار عواطف فراگيرد.
رشد اخلاقي
كودك به علت محدوديت هاي شناختي قوانين اخلاقي را غير قابل تغيير مي دانند وتفاوتي ميان قوانين اخلاقي وفيزيكي قائل نمي باشد وبه هيچ وجه قادر به تغيير وتفسير موقعيت هاي اخلاقي به روش غير از اجتناب از تنبيه وگرفتن پاداش نيستن وبر اساس نظريات روان شناسي (پياژه وكابرگ) در تربيت اخلاقي كودكان استفاده از تنبيه وسرزنش جايز نيست چرا كه به دروني شدن ارزش ها كمك نمي كند بنابراين به جاي امر ونهي دايم وتنبيه بايد توضيحاتي در خور فهم ومطابق رشد ذهني به كودك داده شود.
رشد رواني جسمي:
در دوره هاي دبستاني شكل گيري هويت جنسي كودك ونقش جنسي (پسر يا دختر بودن ) رخ مي دهد در سه سالگي تقريبا پسران ودختران تفاوتهاي جسمي خود را مي فهمند ودر حدود پنج سالگي در مي يابند كه در آينده مرد يا زن خواهند شد.
منابع : روان شناسي رشد- جمعي از مولفان - انتشارات سمت
زمينه ي روانشناسي - اتكينسون وهليارد ترجمه براهن وهمكارن

دسته ها :
سه شنبه بیست و ششم 1 1393
پيش دبستان پلي است كه كودك را با مدرسه ارتباط مي دهد. دوره ي پيش دبستاني نحوه ي ارتباط با مربيان را به كودك آموخته و به او ياد مي دهد چگونه با بزرگ تر ها ارتباط برقرار نمايد. دوره ي پيش دبستان با دوره ي مهد كودك تفاوت هاي بسياري دارد؛ چون در دوره ي مهدكودك، كودك صرفا بازي مي كند، تغذيه مي شود و نهايتا شعر يا قصه ياد مي گيرد و بعد هم استراحت كرده و سپس آماده يرفتن به منزل مي شود. به عبارت بهتر، كودك آموخته است كه بايد مدت زماني را در مهد كودك گذرانده و بعد هم به اتفاق والدين راهي خانه شود. از طرفي، مهد كودك معمولا پذيراي كودكان مادران شاغل يا كودكان خانواده هاي مرفه است؛ در حالي كه در دوره ي پيش دبستان، كودك با همسالاني از تمام اقشار جامعه مواجه است. در اين دوره _ كه امروزه نقش مثبت خود را بيش از پيش نشان مي دهد _ كودك مي آموزد، نقاشي مي كشد، قصه مي گويد و حتي ايفاي نقش مي كند.گذراندن دوره ي 9 ماهه ي پيش دبستاني، كودك را آماده مي كند تا بتواند با مربي ارتباط برقرار نمايد. زيرا نخستين مكان جدي كه كودك پس از جداشدن از خانه و خانواده به آن وارد شده و حضور در فضاي جديد را تجربه مي كند، همين دوره است. امروزه با تاسيس مراكز پيش دبستاني كه با هدف آموزش، زمينه ي مساعدي را براي حضور مادران در جامعه و از طرفي رشد كودكان فراهم مي كند، دغدغه هاي خانواده ها كمتر شده است. اين دوره ويژگي هايي دارد كه به اهم آن ها در ذيل اشاره مي شود: كودكان نيازمند محيط هايي هستند كه بتواند به قابليت هاي عاطفي و اجتماعي آنان غنا بخشيده و آنها را تقويت نمايد. ركن اساسي آموزش كودك در اين دوره، مربيان هستند، مربياني آگاه و توانمند كه كودك را دوست دارند. مربي پيش دبستاني بايد به اين باور رسيده باشد كه مي تواند در كنار خانواده، بخشي از مسئوليت آموزش كودك را برعهده بگيرد. همچنين طراحي فضاي فيزيكي مراكز پيش دبستاني بايد به گونه اي باشد كه براي كودك مطلوب، شادي بخش و برخوردار از حداقل امكانات لازم باشد. بايد وسايل و ابزار، متناسب با سن كودك و قابليت هاي او فراهم آيد. بازي كار كودك است؛ آموزش هايي كه در مراكز پيش دبستاني به كودكان داده مي شوند، زمينه ي رشد، يادگيري مفاهيم رياضي، استدلال كردن، خواندن و نوشتن و زبان آموزي را به شكل غيرمستقيم فراهم مي كنند. محور اصلي در اين آموزش ها بازي است. بازي كار كودك است. بنابراين بايد آن را با ارزش، مثبت و براي كودك ارزشمند تلقي كرد. با فراهم كردن شرايط مناسب اين امكان براي كودك مهيا مي شود. مشاركت والدين در كنار مربي نقش مهمي در آموزش كودك دارد، با توجه به اين كه سابقا ورود كودكان به دوره ي يپيش دبستاني اجباري نبود؛ والدين هنگام ورود كودكان به مدرسه دچار مشكلات عديده اي مي شدند كه خوشبختانه با پررنگ شدن نقش مركز پيش دبستاني، والدين به اين باور رسيده اند كه ورود كودك به دوره ي پيش دبستاني نه تنها مفيد، بلكه ضروري است. البته طبق قانون، تنها گذراندن دوره هاي ابتدايي و راهنمايي اجباري است، اما با توجه به اثرات مثبتي كه دوره ي پيش دبستاني در پيشرفت تحصيلي كودكان دارد، جلب مشاركت و ترغيب والدين وتوجه به آن از اهميت بالايي برخوردار است. لازم به ذكر است مفاهيم و محتواي آموزش هايي كه در دوره پيش دبستاني به كودك داده مي شود، بسيار مفيد و ضروري مي باشند. چون همان گونه كه در مقاطع مختلف تحصيلي، واحدهاي درسي وجود دارد، در دوره ي پيش دبستاني نيز واحدهاي كار گنجانده شده است؛ به اين معني كه آموزش ها با هدف انتقال مفاهيم رياضي، ديني و زبان آموزي ارائه مي شود. براي مثال تعريف يك داستان، به زبان آموزي كودك كمك مي كند و دايره ي لغت او را گسترش مي دهد، اين امر در خصوص كودكان دو زبانه، اهميت بيشتري دارد. در دوره ي پيش دبستاني، مربي محوريت داشته و نقش او در تربيت كودك پررنگ است، بايد مربيان را در امر آموزش تربيت كرد كه خوشبختانه در حال حاضر وزارت آموزش و پرورش براي مربيان پيش دبستان اين امكانات را فراهم نموده است. در اين جا سوالي پيش مي آيد و آن اين كه: مربيان ما تا چه حد از توانايي هاي لازم برخوردارند؟ در پاسخ به اين پرسش مي توان موردي را مطرح كرد: متاسفانه هنوز يك تعامل سازنده ميان متوليان آموزش و پرورش با خانواده ها و مربيان برقرار نشده است، البته پس از انقلاب اسلامي با گسترش رشته هاي دانشگاهي درباره ي تربيت و آموزش كودكان، نيروهاي متخصص فراواني تربيت شده اند. اما هنوز بسياري از فارغ التحصيلان اين رشته ها به مراكز پيش دبستاني گسيل داده نشده اند. در اين جا تاكيد مي كنم كه وجود مراكز پيش دبستاني به عنوان مراكز فرهنگي مكمل آموزش هاي خانواده و در برخي موارد جايگزين آموزش هاي خانواده ها، نيازمند توجه بيشتر به توانايي و تخصص مربيان است. لازم به ذكر است در شهرهاي بزرگ حمايت هاي لازم از طرف خانواده ها در قالب شهريه صورت مي گيرد، اما در مناطق محروم كشور، دولت به تنهايي حمايت هاي لازم را از اين مراكز و كودكان آن به عمل مي آورد. اما اين مساله نيز ايراداتي دارد و آن اين كه: حمايت هاي خانواده ها در قالب شهريه، به مراكز پيش دبستاني شكل خصوصي مي دهد. از طرفي، پرداخت شهريه براي خانواده هايي كه وضعيت مالي خوبي داشته و ثمره ي زندگي شان يك يا دو فرزند است، بسيار آسان مي باشد؛ اما پرداخت شهريه براي خانواده هاي طبقات محروم و كم درآمد جامعه بسيار سخت و دشوار است و اين امر موجب مي شود خانواده هاي مذكور، از فرستادن كودكان شان به اين مراكز، منصرف شوند كه در صورت ادامه ي اين روند، بيم آن مي رود كه نقش دوره ي پيش دبستان كمرنگ شود. نگارنده در بسياري از موارد شاهد بوده است كه برخي از والدين به محض مطلع شدن از ميزان شهريه، از ثبت نام فرزندشان در اين دوره منصرف شده اند. نكته ي بعدي فراهم ساختن امكانات لازم است. اين مراكز بايد مجهز به حداقل امكانات باشند تا زمينه ي بروز خلاقيت ها، رشد فكري و در نهايت پرورش يك انسان كامل ميسر شود. امكانات محدود موجود در برخي مدارس، به خصوص مناطق محروم، امكان آموزش عملي را با مشكل مواجه مي سازد. در مراكزي كه داراي امكانات فراوان با عناويني مانند اتاق بازي و غيره است، خلاقيت كودكان بيشتر شكوفا مي شود؛ اما در مناطق محروم بايد به بچه ها بسياري از موارد را با قدرت تجسم آموزش داد؛ حتي موقعيت فرهنگي و اجتماعي هر منطقه و هر شهر نياز به واحد كار متفاوت دارد كه منطبق با شرايط موجود هر منطقه باشد. بسياري از كودكاني كه در سال هاي گذشته دوره ي پيش دبستاني را گذرانده اند اكنون در مقاطع تحصيلي بالاتر بسيار موفق اند، بنابراين بايد با فراهم كردن امكانات و شرايط لازم توجه بيشتري به مناطق محروم كشور كرد. در پايان يادآور مي شود: كودكان هر جامعه پايه هاي اساسي آن جامعه هستند؛ لذا براي ساختن جامعه اي مطلوب، بايد پايه هاي آن مستحكم شوند. نگارنده معتقد است براي پيشبرد اهداف، بايدمربيان را آموزش داد و واحد كار در اختيار ايشان قرارداد تا بتوانند به نحو موثرتري اطلاعات را به كودكان انتقال دهند. به اميد اين كه متوليان آموزش و پرورش و مربياني كه به نوعي در امر آموزش قبول زحمت كرده اند، بتوانند در دل هاي كودكان اين مرز و بوم بذرهاي دانش، عاطفه و محبت بكارند. ان شا ا
دسته ها :
سه شنبه بیست و ششم 1 1393
X